تهیه نقشه کاربری اراضی دشت عباس ایلام با استفاده از روش‌های شبکه عصبی مصنوعی، ماشین بردار پشتیبان و حداکثر احتمال

یکی از ضروری‌ترین اطلاعات مورد نیاز مدیران و متولیان منابع طبیعی، نقشه‌های کاربری اراضی می‌باشد. در پژوهش حاضر، به‌منظور تهیة نقشة کاربری اراضی دشت عباس از داده‌های رقومی سنجنده (1386)ETM+ استفاده شد. ابتدا تصویر با میانگین خطای مربعات 47/0 پیکسل تصحیح هندسی شد. جهت طبقه­بندی تصویر از روش‌های طبقه­بندی شبکه عصبی مصنوعی، ماشین بردار پشتیبان و حداکثر احتمال استفاده شد. در نهایت، نقشة پوشش اراضی منطقه به چهار کلاس اراضی کشاورزی، مرتع فقیر، اراضی بایر و پهنه‌های ماسه‌ای طبقه بندی گردید. برای ارزیابی صحت نتایج طبقه‌بندی، نقشة تولیدی با نقشة واقعیت زمینی ایجاد شده از طریق GPS و بازدید صحرایی مورد مقایسه قرار گرفت.  نتایج نشان داد، روش شبکه عصبی مصنوعی به‌ترتیب با صحت کلی 37/98 درصد و ضریب کاپای97/0 نسبت به روش­ ماشین بردار پشتیبان (با صحت کلی 36/92 درصد و ضریب کاپای 87/0) و حداکثر احتمال (با صحت کلی 42/81 درصد و ضریب کاپای 73/0) عملکرد بهتری در تهیه نقشه کاریری اراضی داشته است. مطالعة حاضر نشان داد که روش طبقه بندی شبکة عصبی، قابلیت تهیة نقشه پوشش اراضی را با صحت بالا دارد.